ค้างคาวตัวหนึ่งหลงทาง
บินเข้าหน้าต่าง-ตึกชั้นห้า
เกาะนิ่งไม่เป็นเป้าสายตา
จนผู้จัดการมาจึงโฉบบิน
จนผู้จัดการมาจึงโฉบบิน
ฉวัดเฉวียนเวียนและวน
ไม่ชนเพดานแต่เหม่หมิ่น
“ต้อนมันออกไป”-เสียงสั่งยิน
“ให้ดิ้นตายเถอะสัตว์ตัวเดียว”
เปิดทุกบานหน้าต่างกว้างกว่ากว้าง
ยังดื้อยังกางโบกปีกเชี่ยว
โกลาหลกันถ้วนทุกคนเทียว
ฉวยไม้กวาดขับเคี่ยวไม่เลี้ยวลด
ฯลฯ
เดินทางด้วยคลื่นเรดาร์
แปลกในที่มา-การปรากฏ
คุ้นก็แต่ขบวนแถวแนวของมด
เคยก็แต่บี้บดร่างบอบบาง
เป็นเหตุการณ์หลายวันผันผ่านมา
ที่ค้างคาอยู่ในครุ่นคำนึงบ้าง…
คือค้างคาวตัวหนึ่งซึ่งหลงทาง
อยู่ในแสงสว่างตอนเที่ยงวัน.
No comments:
Post a Comment